Pinkie Pie Enamiĝas Kun Statuon
Originala Versio: Link
Skribita Per: LyraAlluse
Tradukita Per: Chicago Ted
Pinkie Pie Enamiĝas Kun Statuon
Pinkie kaj Rainbow Dash estis sendita en oficialan mision al la grifo ĉefurbo de Grifoŝtono, solvi novan problemon pri amikecon. Kiam ili alvenis en la legendan urbon, olda grifa rakontisto sciigas ĉion la problemo, ke ili signifis alfronti, kaj ili renkontas Gilda, kiu klarigas la aferon, ke alfrontis la grifojn.
Rainbow Dash pensis, ke la plej bona solvo estis trovi la idolon de Borealon. Sed Pinkie pensis, ke la solvo troveblus en la Grifoŝtonan bibliotekon, do la duaj amikoj disiĝi, ĉiu provas trovi sian propran solvon por la problemo.
Pinkie alvenis en la bibliotekon, trovi ĝin en ruinojn. Tamen ripoĉi sur la biblioteko estas. . . la plejn belan infaninon, ke Pinkie iam vidis en sian vivon. Li havis la plejn belajn flugilojn, kaj li estis tiel forta, kaj li kreis la plej bonajn pozojn iam. Estis amon je unua vido.
Tamen libro obstrukcis lian vizaĝo, do Pinkie Pie decidis helpi lin, per forigante la libron el lian kapon.
“Tie vi iras. Tio certe estis malfacila, vidi kun kiu libro kovrante viajn okulojn.”
La statuo estis ankoraŭ silenta.
Pinkie suspiris.
“Mi ne kulpas vin, per esti silenta. Via reĝlando vidis pli bonajn tagojn. Estas malĝoja, kio okazis al vian vilaĝon. Mi ne pensas, ke Rainbow Dash estas alproksimigi aĵojn el la ĝentilan perspektivon. Ĉiuj de ĉi mizero certe ne povas esti ĉar de mankan pecon de oro.”
Pinkie sciis, ke la bela reĝo volis respondi, do ŝi movis lian bekon, kaj devigis lin respondi, “Vi pravas, Pinkie! Kaj vi havas mirindan haron!”
Pinkie donis lin seduktivan rigardon.
“Ho Reĝo Grover, vi olda sorĉiston.”
Pinkie apogis kun la statuon, kaj batis siajn okulojn al ĝin.
“Do diru min: ĉu vi ofte venas ĉi tien?”
La statuo ne parolis. Pinkie frotis sian mentonon en profundan penson.
“Hmm. . . vi certe estas hontema. Estas bona. Mia amiko Fluttershy estas hontema ankaŭ. Eble vi du ŝatus unu al alian bona.”
Ŝi ridetis supren ĉe la statuon. Ĝia vizaĝo retenis sian fieran aperon.
“Ŭaŭ Reĝo. Vi ŝajnis esti pli stoika. Mi ŝatas kiu karakterizon en potencialan fianĉon.”
Pinkie movetis siajn brovojn ĉe la granda Reĝo. La statuo restis neperturba.
“Ho mi komprenas. Vi verŝajne volas scii min unue. Mi tute komprenas. Do, mi diros vin, ĉiuj pri mi. Mi estas denaske en Mardo. . . .”
Pinkie pasigis kelkajn horojn diri Reĝo Grover pri ŝin. Kiam ŝi finitis, ŝi ridetis supren ĉe la statuon. Ĝi ŝajnas rideti reen. Pinkie saltis pro ĝojo.
“Mi certe scias, ke kiam vi ekkoni min, vi donus min ŝancon. Nun, estas vian vicon diri min ĉiuj pri vi! Mi ne povas atendi aŭdi, ke vi havas diri!”
Pinkie Pie devigis Reĝo Grover paroli por kelkajn horojn, per movante kio restis de lian bekon supren kaj malsupren, kaj projektante ŝian voĉon tra ĝin. Kelkaj grifoj pasis, dum ĉio tio okazis. Ili rigardis supren ĉe la strangan vidon scivoleme, sed decidis ne pridubi ĝin, kaj hastis survoje, esperanta la rozkolora ĉevalindo ne rimarkus ilian ĉeesto.
Post aŭdante Reĝo Grover ‘paroli’ por longa tempo, ŝi donis lin granda brakumo.
“Aŭŭ, kiu estas la plej bonan rakonton mi iam aŭdis en mia vivo. Do, mi amus resti kaj babili, sed mi havas problemon solvi. Mi devas helpi savi vian reĝlandon, do mi devas lasi vin nun. Sed kiam mi finas ripari ĉiuj, mi revenos vin.”
Pinkie Pie deŝiris sin el la statuon, kaj skuis adiaŭ. Ŝi procedis resalti for trovi solvon per la problemo ĉe hufo. La statuo restis en sian aktualan pozicion.
Eventuale, Pinkie Pie povis trovi, ke kio la Reĝlando bezonis, estis la grifoj komenci amikiĝi kun unu al alian. Post longa serio de eventoj, ke implikis preskaŭ falante al morto kun Rainbow Dash kaj Gilda en eternan abismon de morto, la tri revenis al urbo.
Pinkie Pie kuraĝigis Gilda amikiĝi kun plibonigitan baĉon de grifaj skonoj, ke ili kreis, kiam ili revenis al grifa urbo, helpi komenci en la koncepton de amikeco. Gilda amikiĝis sian unuan amikon, kaj la misio de Pinkie kaj Rainbow Dash estis kompleta. Sed Pinkie nur havis iu babilo kapti supre kun la statuon. Do ŝi lasis Rainbow Dash kaj Gilda sole, kapti supre portempe, kaj revenis al sian unu veran amon.
“Ĉu mi mankis al vi?” ŝi petis, batante siajn okulojn ĉe ĝin, kiam ŝi estis antaŭ ĝin. La statuo ŝajnis grimaci.
“Do, certe vi faris. Nun ke ni scias tiom pri unu al alian, ni ne fortigus vivi siajn vivajn krom.”
La statuo restis silente.
“Atendu. . . ĉu vi provas diri al mi, ke ĉi ne elfarus inter nin?”
La statuo ŝajnis kapjesi.
“Sed ni havas tiel en komuna. Mi pensis, ke ni havis ion speciala.”
Pinkie komensis plori. La statuo ŝajnis doni rigardon de simpatio.
Post Pinkie ploris por iotempe, ŝi donis feblan rideton al la statuo, kaj diris, “Sed ni malgraŭe povas esti amokojn, ĉu ne?”
La statuo ŝajnis kapjesi.
“Jaj! Do ni tute vespermanĝus, la venontan fojon ni estas en urbon. Ĝis revido Reĝo Grover! Mi neniam forgesos vin!”
Pinkie skuis al la statuon, kaj resaltis for, disponi reveni al Ponyville kun Rainbow Dash.
Kiam Rainbow Dash kaj Pinkie Pie finis enpaki ĉiuj iliajn aĵojn, kaj komencis foriri el urbo, Pinkie donis Reĝo Grover alian seduktivan aspekton, kaj petis, “Ĝis revido, vi olda sorĉiston.”
La statuo donis ŝin okulumon, dum la du vojaĝis reen al Ponyville, interŝanĝante rakontojn pri ilian viziton al la grifa reĝlando, en ilian longa vojaĝo al domo.